تلفن سانترال تبریز و دستگاه ضبط صدا سانترال

سانترال پاناسونیک تهران

سانترال در دهه های 1920 و 1930، فن آوری تلفن سانترال به سمت طراحی تلفن سانترال های رومیزی کارآمدتر که دارای یک گوشی با عناصر گیرنده و فرستنده در یک واحد بودند تغییر یافت و استفاده از تلفن سانترال را راحت تر کرد. بسیاری از نسخه های قدیمی تلفن سانترال شمعی مدت ها پس از منسوخ شدن تلفن سانترال های اصلی توسط شرکت هایی مانند Radio Shack و شرکت رادیو کراسلی ساخته شدند. ارتفاع 1⁄2 اینچ (4 سانتی متر) بالاتر از پایه گرد بود و یک پایه در بالای آن داشت که برای نگه داشتن یک گوشی ترکیبی با گیرنده و فرستنده در یک واحد طراحی شده بود. گهواره حاوی یک پیستون بود که سوئیچ قلاب را در پایه زیر کار می کرد. A1 فقط برای مدت بسیار کوتاهی توزیع شد تا اینکه پایه تلفن سانترال نوع B (تلفن سانترال مدل 102) در سال 1927 تکمیل شد، یک طرح ساده که شفت لوله را با شکل مخروطی حجاری شده جایگزین کرد. در سال 1930، این پایه گرد به شکل بیضی شکل D-mounting طراحی شد تا از ناپایداری دستگاه در هنگام شماره گیری جلوگیری شود. در همان زمان، مدارهای الکتریکی برای تولید تلفن سانترال مدل 202 ارتقا یافتند، که ویژگی های جانبی قوی طراحی های قبلی را کاهش داد. Ericofon یا Cobra Phone یک تلفن سانترال پلاستیکی یک تکه به سبک شمعدانی/ایستاده است که توسط شرکت اریکسون ساخته شد و در نیمه دوم قرن بیستم به بازار عرضه شد. این اولین طرح تلفن سانترال تجاری بود که صفحه و هدست را در یک واحد ادغام کرد. Ericofon به دلیل سبک و تاثیر آن بر طراحی تلفن سانترال های آینده، یکی از مهم ترین طرح های صنعتی قرن بیستم محسوب می شود و در مجموعه موزه هنر مدرن قرار دارد. تاریخچه تلفن سانترال عتیقه. ایالات متحده Lienhard, John H. "شماره 1222: شکستن انحصار". ایالات متحده: دانشگاه هیوستون.

کدهای سانترال پاناسونیک 1232

سانترال گری قبلاً ایده ای برای فرستنده ای ارائه کرده بود که در آن یک غشای متحرک به یک میله رسانای الکتریکی غوطه ور در محلول اسیدی متصل می شد. میله رسانای دیگری در محلول غوطه ور شد و با برخورد امواج صوتی به غشاء، دو میله نسبت به یکدیگر حرکت می کردند. تغییرات در فاصله بین دو میله باعث تغییر در مقاومت الکتریکی و در نتیجه تغییرات در جریان الکتریکی می شود. برخلاف نوع فرستنده سیم پیچ مغناطیسی، فرستنده با مقاومت متغیر در واقع می تواند صدای ارسالی را تقویت کند و امکان استفاده از کابل های طولانی تر بین فرستنده و گیرنده را فراهم کند. مجدداً، بل همچنین روی یک طراحی فرستنده مشابه "مایع" کار کرد. این طرح بود که اجازه اولین انتقال سخنرانی را در 10 مارس 1876 توسط بل به واتسون داد که بل در یادداشت های آزمایشگاهی خود به صورت "آقای واتسون-بیا اینجا-من می خواهم تو را ببینم" رونویسی کرد. اولین نمایش عمومی تلفن سانترال مدت کوتاهی پس از آن، با طراحی شبیه به واحدهای غشایی سیم پیچ مغناطیسی قبلی که در بالا توضیح داده شد، دنبال شد. یکی از اولین تظاهرات در ژوئن 1876 در نمایشگاه صدمین سالگرد در فیلادلفیا رخ داد. آزمایش های بیشتر و اصلاح تجهیزات کمی بعد انجام شد. بل در 9 اکتبر 1876 تلفن سانترال خود را در فاصله 5 کیلومتری (2 مایلی) بین بوستون و کمبریج پورت، ماساچوست آزمایش دو طرفه انجام داد. در می 1877 اولین کاربرد تجاری تلفن سانترال با نصب تلفن سانترال در دفاتر مشتریان شرکت دزدگیر ET Holmes انجام شد. عملکرد ضعیف فرستنده های اولیه تلفن سانترال، تعدادی از مخترعان را بر آن داشت تا کارهای بیشتری را در این زمینه دنبال کنند. از جمله آنها توماس آلوا ادیسون بود که طراحی او در سال 1886 برای فرستنده صدا شامل حفره ای پر از دانه های زغال سنگ آنتراسیت کربنیزه شده بود. گرانول های کربن بین دو الکترود که جریان الکتریکی ثابتی از آن عبور می کرد، محبوس شدند. یکی از الکترودها به یک دیافراگم نازک آهنی وصل شده بود و چون امواج صوتی دیافراگم را مجبور به ارتعاش می کرد، دانه های کربن به طور متناوب فشرده و آزاد می شدند. همانطور که فاصله بین گرانول ها نوسان می کرد، مقاومت در برابر جریان الکتریکی نیز تغییر می کرد و تغییرات ناشی از جریان به گیرنده منتقل می شد. This art ic le w as gener at ed by GSA Con tent G en er ator D emov᠎ersion!