دستگاه سانترال تلفن چیست و تلفن سانترال یزد

کد شنود دستگاه سانترال پاناسونیک

سانترال تلفن سانترال امروزه ابزاری فراگیر و یا حتی منسوخ برای ارتباطات و تبادل اطلاعات است. با این حال، هنگامی که در قرن نوزدهم ظاهر شد، ابزار جدید راهی رادیکال برای افراد فراهم کرد تا بتوانند در زمان واقعی با یکدیگر صحبت کنند. نه سیستم پستی و نه تلگراف نمی توانستند اطلاعات بزرگ و روزمره را همانطور که مردم آن را ایجاد می کردند، ارائه دهند و بلافاصله به شخص دیگری تحویل دهند. قدرت تلفن سانترال را می توان در گسترش فوری آن در سراسر کشور مشاهده کرد. الکساندر گراهام بل در سال 1876 تلفن سانترال را اختراع کرد. او اولین تماس خود را در ماه مارس با توماس آ. واتسون برقرار کرد و گفت: "آقای واتسون، بیا اینجا، من تو را می خواهم. تعداد کمی از مردم اختراع بل را بیش از یک اسباب بازی می دانستند، اما طولی نکشید که مردم تلفن سانترال را در خانه ها، مشاغل یا شهرهای خود نصب کردند. بل مالک پتنت تجهیزات بود و آنها را اجاره کرد. مانند سایر فناوری های جدید، شایعات خارق العاده در مورد توانایی های آن با گسترش تلفن سانترال ها ابتدا در نیوانگلند ظاهر شد، اما به سرعت در غرب گسترش یافت. اولین تلفن سانترال در سال 1877 در ویسکانسین ظاهر شد، زمانی که بانکدار اپلتون، آلفرد گالپین، خطی را از محل اقامت خود به بانک زد. چندین ماه بعد، او یک تابلوی برق خانگی ساخت. بیست و پنج تلفن سانترال در اپلتون. رقیب اپلتون برای اولین تلفن سانترال Platteville بود که حداقل در سال 1878 یک تلفن سانترال داشت. ریچارد ولنتاین یک خط خصوصی برای خود ساخت. یکی برای برادرش در Janesville در سال 1877. در سال 1878، او خطی برای سردبیر ژورنال برلین و یکی برای راه آهن Sheboygan و Fond du Lac در دارتفورد.سرپرست می خواست یک خط از ایستگاه قطار تا میخانه های آن طرف دریاچه سبز داشته باشد. ولنتاین یکی از اولین تابلوهای برق را در کشور ساخت که این سه گوشی را به هم متصل کرد. ولنتاین از میلواکی بازدید کرد تا امکانات تلفن سانترال را به تولیدکنندگان آنجا ارائه دهد تا مشاغل، کارخانه ها و انبارهای آنها را به هم متصل کند. این مردان استفاده از تلفن سانترال را ندیدند.

تلفن تمام بیسیم سانترال هیوندای مدل wpbx310 er

سانترال در همه حوزه های قضایی موجود نیست. رنگ های دیگر ممکن است معانی دیگری داشته باشند. به عنوان مثال، اطلاعات مربوط به سازمان های دولتی اغلب در صفحات آبی یا صفحات سبز چاپ می شود. فهرست های تلفن سانترال را می توان به صورت چاپی یا الکترونیکی منتشر کرد. اینترنت. در بسیاری از کشورها فهرست راهنماها هم به صورت کتاب منتشر می شوند و هم از طریق اینترنت در دسترس هستند. دایرکتوری های چاپی معمولاً به صورت رایگان عرضه می شدند. دایرکتوری های تلفن سانترال نوعی دایرکتوری شهری هستند. از قرن هجدهم، قبل از اختراع تلفن سانترال، کتاب هایی که ساکنان کل یک شهر را فهرست می کنند، به طور گسترده منتشر شدند. اولین فهرست تلفن سانترال، متشکل از یک تکه مقوا، در 21 فوریه 1878 صادر شد. 50 فرد، کسب و کار، و دفاتر دیگر در نیوهیون، کانکتیکات که دارای تلفن سانترال بودند، فهرست شده بود. دایرکتوری حروف الفبا نبود. هیچ عددی با افراد موجود در آن مرتبط نبود. در سال 1879، دکتر موزس گریلی پارکر پیشنهاد کرد که قالب فهرست تلفن سانترال تغییر کند تا مشترکین به ترتیب حروف الفبا ظاهر شوند و هر تلفن سانترال با یک شماره مشخص شود. دکتر پارکر از ترس اینکه لاول، چهار اپراتور ماساچوست دچار سرخک شوند و نتوانند مشترکین تلفن سانترال را به یکدیگر متصل کنند، به این ایده رسید. اولین فهرست تلفن سانترال بریتانیا در 15 ژانویه 1880 توسط The Telephone Company منتشر شد.

دستگاه سانترال دست دوم

سانترال در طول دهه 1870، دو مخترع معروف، هر دو به طور مستقل دستگاه هایی را طراحی کردند که می توانستند صدا را از طریق کابل های الکتریکی منتقل کنند. این مخترعان الکساندر گراهام بل و الیشا گری بودند. هر دو دستگاه در مدت چند ساعت از یکدیگر در اداره ثبت اختراعات ثبت شدند. نبرد حقوقی تلخی بر سر اختراع تلفن سانترال به وجود آمد که بل پس از آن برنده شد. تلگراف و تلفن سانترال از نظر مفهومی بسیار شبیه به هم هستند و از طریق تلاش های بل برای بهبود تلگراف بود که با تلفن سانترال به موفقیت رسید. تلگراف یک سیستم ارتباطی بسیار موفق برای حدود 30 سال قبل از شروع آزمایش بل بود. مشکل اصلی تلگراف این بود که از کد مورس استفاده می کرد و محدود به ارسال و دریافت یک پیام در یک زمان بود. بل درک خوبی از ماهیت صدا و موسیقی داشت. این او را قادر می سازد تا امکان انتقال بیش از یک پیام را در یک سیم در یک زمان درک کند. ایده بل جدید نبود، دیگران قبل از او یک تلگراف چندگانه را در نظر گرفته بودند. بل راه حل خود را ارائه کرد، "هارمونیک تلگراف". این بر اساس این اصل بود که نت های موسیقی می توانستند به طور همزمان از همان سیم فرستاده شوند، در صورتی که آن نت ها از نظر ارتفاع متفاوت بودند. در اواخر سال 1874، آزمایش بل به اندازه ای پیشرفت کرد که او به اعضای نزدیک خانواده در مورد امکان تلگراف چندگانه اطلاع داد.